எனது வீடுகள் நடமாடிக்கொண்டிருக்கின்றன அதன் முகவரியை ஒரு குன்றினைப் போல் என்னால் பிடித்துவைக்க முடியவில்லை

அவன் சிங்கத்தின் தலையில் ஓங்கிக் குட்டும்போது அதன் கருமணிகள் ஒரு கணம்...

அகாலத்தில் இசைத்துக்கொண்டிருக்கும் உடைந்த நிலவின் நகக் கண்களில் இருந்து உனக்கான ஒரு பாடலை உருவாக்குகிறேன்

ஆளுக்கொரு சொல் வைத்திருக்கும் உலகம் ஒவ்வொரு சொல்லும் ஒரு உடல் எனது சொல்லை எடுத்துக்கொண்டு போனவன்...

இந்த நகரத்தின் ஈசான்ய மூலையில் நமது கட்டில் மிதந்துகொண்டிருக்கிறது சில நேரம் சூரியக் கதிரும்....

அசையும் மரங்களிலிருந்து உன் சன்னலுக்கு ஒரு துரோகப்பாடலை அனுப்பி வைத்தேன்...

ஆட்டுக் குட்டிகளை மேய்க்கும் சின்னஞ்சிறுவனோருவனை கண்டதும்தான் ஆசுவாசமாயிற்று...

வெளியும் காலமும் அதிர நீருக்குவெளியே துள்ளியது மீன் நாயை அழைத்துச் சென்றவன்...

இன்னும் உனக்குத் தெரிவிக்கவில்லை என் சிறிய கள்ளின் தந்திகளில் உதறிக்கொண்டிருக்கும்...

நீரோடைகளின் அருகே சிறு புல்லென நிலவின் அருகாமையில் நட்சத்திரங்களென ஒளிரும் மலைமுகப்பில் உலவும் மேகமென...